Thursday, September 19, 2013
Heaven knows..
PaskO na naman.. O kay tulin ng araw.. parang kahapOn lang. This year kumpleto kO ulit ang simbang gabi as our tradition. And this is the saddest Christmas I ever have. Last year was hundredtimes better. First and last time naming makumpleto last year kaya naman pala nag badya last na pala yun. This year I lost a cousin and a nephew/niece. December 22 I spent our whole night at the hospital. Sinugod namin si ate.. Habang nagbubukas kami ng package ni ama at kausap kO si papa, tinawag si Rashid ni nonoy at sabi emergency daw si ate daw kasi.. aun, hindi na ko nakapag paalam kay papa tumakbo n lang ako agad pababa. And then as I was running upstairs, I heard my ate.. screaming in agony. December 21 alam kO sinugod na sya sa E.R and I realized then na malala yung nararamdaman ni ate kasi I knew her na ayaw na ayaw nya sa ospital.. hindi magpapadala yun ng walang mabigat na dahilan.. pero inisip kO dysmenorrhea lang. ayun nga pag akyat kO ang dami kong dugo na nakita and that moment I felt na wala akong magawa my cousin is in pain while Im there only staring.. ayun, tinanong kO kung anO bang sakit ni ate... and then na shock akO! she's pregnant 10 weeks gestation.. hOmay! tapos my bleeding? and contraction? sabi kO sa sarili kO nakuuu threatened abortion.. hindi normal ang pagdudugo at pagkokontrak sa 2 months tapos grabeh yung sigaw ni ate. Nagiisip ako ng ospital na pagdadalhan since ayaw namin sya sa emergency at sa roquero.. naisip kO sa mendoza n lang. Pinaakyat agad ni mommy yung crv kay rashid habang inaalalayan namin pasakay si ate. Hindi na kO nagpaalam kay mama pero nagulat ako ng humahabol din sya sa sasakyan. Kinakabahan akO kay ate at kay rashid.. hindi pa kasi ganung sanay yun mag drive eh emergency kami kailangan mabilis. Kamalas malasan pa namin mag fufuel empty na. so kailangan pa namin magpagasolina.. sumisigaw na kami sa gas station na unahin na kami at emergency.. nung nilapitan kami ng gas boy. hndi namin malaman kung panO buksan yung paglalagyan ng diesel buti na lang alam nila kung anO pipindutin. Nagdecide kaming sa rd 12? or rd 2 ata yun dalhin si ate. . hinahawakan ko lang kung kamay nya pag sumasakit na tlga... pag dating nmin, in I.E na sya. at yun 1 cm tsk2x hindi na talga mgnda yun pag nagpatuloy ung pagdilate malalaglag si baby at raraspahin si ate. and wala silang apparatus kaya nirefer kami sa ibang hospital. at yun nga sa may pleasant kami napadpad. dinala agad sya sa D.R at dun kinabitan ng IVF after ng mga ilang minutes sad to say lumabas nga si baby. hindi ko madistinguished yung itsura nya, fragments pa pala yun meaning to say hiwa hiwalay na yung part ng ktawan ni baby so idi D and C talga sya. 12:00am nagstart yung operation at mga 1:30 na ata natapos. iyak ng iyak si ate, si kuya, at si mommy. pero nauna na kong umiyak sa kanila sa sasakyan pa lang. Sabi kO delikado si ate sa post partum depression so sabi ko ang magagawa ko lang ay samahan sya sa mga pinagdadaanan nya ngaun.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment